(Οι στρατιώται παρουσιάζουν τους φυλακισμένους όλους)
Αστυνόμος, οι φυλακισθέντες και οι στρατιώται
| ΣΤΡ. | Τσι εφέραμε, αφέντη. |
| ΑΣΤ. | (Προς τους φυλακισθέντας) Αμέτε τώρα καλλιά σας... είστε λίμπεροι...· η Διοίκησι σας επερτονάρισε... Το ντιλίτο σας γιαμά ήτανε για φούρκα, μοναχά η Διοίκησι σας λυπήθηκε, κακόρικοι, γιατ' είστε ξέν' αθρώποι... Βάρδα μπένε άλλη μια βολλά αν κάμετε τίποτσι, νον ζε κάζο, θα σας φουρκίσουμε... Αμέτε καλλιά σας. |
| ΑΝΑΤ. | Έι αρτίκ τώρα ζάμινα μάμινα, φόρτο φούρτο, σάντο μάντο, ντεν έχει πγια; |
| ΑΣΤ. | ¶με πγια καλλιά σου, χαντζή παλιότουρκα, με τα τούρκικά σου... (πρός τον Λογιώτατον) ¶με και συ να ξηγάς τσι συναξαριστάδες σου, διαόλλου σκολλάρο... Αμέτε κι εσείς, άλλος με τσι γίδες του, άλλος με τσι σολομονικιές του, άλλος με τα κουράδια του· κι όπου θα γλέπω απέ σας, θα φεύγω δέκα μίλια αλάργου... ¶με καλλιά σου κι εσύ, Λιάπη, μπόγια, που κόντεψες να φας τον άθρωπο ζουντανόνε, για το τίποτσι. |
| ΑΛΒ. | Πω, πως να το λες, ορέ, να τρως κουράδιες; |
| ΑΣΤ. | ¶με καλλιά σου, μπόγια, να μην ανοίξουμε πάλι κανένα άλλο ατσιντέντε. |
| ΑΝΑΤ. | Έι, εμείς τώρα τα φύγουμε...· αμμά ντεν αγαπήσαμε... Τώρα να πγιούμε κομμάτι κρασί, να φιλητούμε, και να πάμε στη ντουλειά μας... Μισέ Μπαστιά! φέρε κρασί και ποτήργια να πγιούμε. (φέρει κρασί, και λαμβάνει καθ' εις από εν ποτήριον εις χείρας). |
| ΟΛΟΙ | Ε βίβα! περαστικά μας!... |
| ΑΝΑΤ. | Αρτίκ τώρα να φιλητούμε σαν αδέρφια. |
| ΟΛΟΙ | (Ασπάζονται). |
| ΑΝΑΤ. | Σία... |
| ΠΕΛ. | Χαιράμενοι. |
| ΑΛΒ. | Ζτρου, ορέ, ζτρου. |
| ΧΙΟΣ | Στην υγειά μας, καλή γεια. |
| ΟΛΟΙ | Έ...· βίβα... (χειροκροτούν). |
ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΒΑΒΥΛΩΝΙΑΣ