(Ο Ιατρός εισέρχεται εις δευτέραν επίσκεψιν τον Κρητικού)
Ιατρός, Κανέλλα, και η Γαρούφω
| ΙΑΤΡ. | Τι πάθετε; ώραν καλή σας. |
| ΚΑΝ. | Καλό ν' άχης ντετόρο μου· ξεχάσαμε εμείς...· δε θυμούμαστε μόνε τα σερβιτσάλια, τη φάβα, τις αβδέλλες... (προς την Γαρούφω) Και τί άλλο; |
| ΓΑΡ. | Και τα βιζγάντια. |
| ΚΑΝ. | Ναι και τα βιζγάντια...· Θιος σχωρέσαι. |
| ΙΑΤΡ. | Αμέ τ' άλλα; (καθ' εαυτόν) Ω κακό που μ' ούρτε... μηγάρις θυμούμαι κι εγώ τίποτα απ' ό,τι τους είπα;...· μόνε ας καμωθώ... (προς την Κανέλλαν) Καλέ τα γιατρικά που σας έδωσα στα χαρτιά...·άι...· τι άλλο; τα σιναπίσματα, μπάνιο στα ποδάρια, φλεβοτομίγια, κι εκείνα που είπετε... Μην τα χασομεράτε, γιατί δεν τόνε γλέπω καλά τον άρρωστο... (κυττάζων τον σφυγμόν τον Κρητικού) Φωνάξτε ένα μπαρμπέρη...· δόμτε κι ένα ρακί... |
| ΓΑΡ. | (Καθ' εαυτήν) Δε σ' το δίνω πγια με τη μποτέλια... με το ποτηράκι θα σ' το δώκω. (Προς τον Ιατρόν) Ορίστε ντετόρο. (τω δίδει εν ποτήριον μικρόν με ρακήν). |
| ΙΑΤΡ. | Εις υγείαν...· χαιράμενες...· περαστικά... (πίνει όλην την ρακήν) Το ποτήρι σας πολύ μικρό. |
| ΚΑΝ. | Να σας βάλουμε άλλο ένα; |
| ΙΑΤΡ. | Όχι, σώνει πγια, γιατί μεθώ, κι έχω βέζιτες... Έχετε γεια... (αναχωρεί). |
| ΓΑΡ. | (Καθ' εαυτήν) Δόξα σ' ο Θιός κι η μάνα του... Κόντεψε να πάγη κι ετούτ' η μποτελίτσα... ήθελε να τη στροφιάξη κι αυτούνη... |