(Ενώ εξέρχεται ο Ιατρός, εισέρχεται ο Αστυνόμος, επιπλήττει αυτόν ως αμαθή, και τον αποβάλλει).
Αστυνόμος και ο Ιατρός
| ΑΣΤ. | Στην πίστι σου, μουρέ σορ ντοτόρο, πού σπούδαξες τη γιατροσύνη, και λες τη λαβωματγιά πως είναι πούτριντα, και διαόλλοι; |
| ΙΑΤΡ. | Φούτρε...· εγώ είμαι ο περίφημος Ιατρός, χερούργος, μάμος, και σπετσέρης ντετόρ Τζαλάπας, που ήμουνα σε τόσους πασάδες, και τώρα ήρτα απέ τον υψηλότατο Βελιγιουνάμ πασά της Ανάπας. |
| ΑΣΤ. | Μουρέ, φωτιά να σε κάψη, διαόλλου τσαρλατάνο... Δε σε ρωτώ γιαμά πού έκαμνες τη γιατροσύνη; σε ρωτώ πού στουντιάρησες την πιστήμη τση. |
| ΙΑΤΡ. | Εγώ, φούτρε, εδιάβασα τη στορία του Ρομπισόν, εδιάβασα τους Αφορεσμούς του Σωκράτη, την Παθιακολογίγια τ' Αριστοτέλη, κογιόν!... την Οστρακολογίγα, την Ανατομίγια, κι ύστερα ύστερα και τη Βοτανολογίγια του Τισσότη...(καθ' εαυτόν) Ανάθεμα κι αν τα είδα...· όλα ακουστά τ' άχω. |
| ΑΣΤ. | Μουρέ, εγώ δε σε ρωτώ α δγιάβασες ούλες τσι φυλλάδες του Μπερτόδολου και του Ρολίνου, και του Κακά Σένα· σε ρωτώ, μουρέ, αν έχης ντιπλώμα σε περγάμηνο. |
| ΙΑΤΡ. | Επήγα και στον αγά της Πέργαμος. |
| ΑΣΤ. | Όρσε, διάολλε, ένα φάσκελλο μέσ' τσι αγάδες σου... Μουρέ, έχεις ντιπλώμα τση Ακαντέμιας; |
| ΙΑΤΡ. | Έχω βέβγια... (παρουσιάζει εν χαρτί της θηριακής) Να η πατέντα μου... (καθ' εαυτόν) Ω με τούτηνε εγελούσα μια φορά τους Τούρκους, κι έπαιρνα τα φλουράκια τους! |
| ΑΣΤ. | (Παρατηρεί το χαρτί) Ω διάολλε!... Τούτο είναι γιαμά χαρτί τση τεργιάκας τση Βενέτικης... Να! έχει και το Σαν Μάρκο στην απάνου μερία... Όρσε κι άλλο φάσκελλο μέσ' στην πατέντα σου, διαόλλου τσαρλατάνο... Άμε καλλιά σου... (προς τας γυναίκας) Φέρτε γιαμά εκειές τσι μποτσούλες με τα γιατρικά, κι εκειούς τσι μπουσούλους, και τα χαρτία, να τα χύσω γιαμά μέσ' στη χρεία. |
| ΙΑΤΡ. | Πλέρωσε με τα πρώτα, δος μου και τις κούρες μου, κι ό,τι θέλεις κάμε τα υστερνά. |
| ΑΣΤ. | Θέλεις και παγαμέντο, διάολλε; Άμε καλλιά σου. |
| ΙΑΤΡ. | Δεν πηγαίνω... Πλέρωσέ με... Θέλω πενήντα τάλλαρα πετσεδούρα. |
| ΑΣΤ. | Όρσε πενήντα φάσκελλα!... Άμε καλλιά σου, διάολλε... |
| (προς τους στρατιώτας) Βγάρτε τόνε όξου τον τσαρλατάνο. | |
| ΙΑΤΡ. | Θα δώκω αναφορά. |
| ΑΣΤ. | Στο διάολλο... (τον αποβάλλει). |