(Οι στρατιώται φυλακίζουν τον Λογιώτατον)
Στρατιώται και ο Λογιώτατος
| ΣΤΡ. | Ντε, περπάτγειε, καλαμαρά, π' ούφαγες τις λίρες!!! |
| ΛΟΓ. | Λύραν ουκ εγευσάμην...· ξύλον γαρ εστί χορδάς και νευράς έχον... Πλακούντα και δη εγευσάμην...· τριχείας τε τεταριχευμένους συν οξυγάρω.. Και δη δια το φαγείν με ταύτα φυλακιστέον με εστίν; άπαγε!!! |
| ΣΤΡ. | Πολλή μουρμούρα δε θέλει...· έμπα μέσα |
| ΛΟΓ. | Ποι; |
| ΣΤΡ. | Στη φυλακή. |
| ΛΟΓ. | Και δη ακρίτως φυλακισθήσομαι; ώμοι μοι! ώμοι! |
| ΣΤΡ. | Πάρα μέσα, πάρα μέσα έμπα. |
| ΛΟΓ. | Και δη σκότος ενταυθοί μέγα τε, ψηλαφητόν τε...· τάλας εγώ! |
| ΣΤΡ. | (Τον αφήνουν, και αναχωρούν) |
| ΛΟΓ. | (Εισερχόμενος εις την φυλακήν οδύρεται) Ιώ! ιώ!...· έπαθον τλάμων, έπαθαν άξι' οδυρμών!...φευ! φευ!... Και δη, πώς αν αλοίμαν;...θανάτω κατακλυσαίμαν...· ώμοι μοι, τάλας!...· ιώ, ιώ!...· φευ, φευ! παι, παι, παι! παπαί, παπαί, παπαί, παι!... |