(Ο Ξενοδόχος ζητεί από τους εν τη φυλακή την πληρωμήν των εις το ξενοδοχείον εξόδων των,
και παρουσιάζει ένα λογαριασμόν πολλά υπέρογκον).
Ξενοδόχος, και λοιποί
| ΞΕΝ. | Καλέ σεις, ούλοι σας εδώ στενε;...· κι ε θα με πλερώστεν εκείνα που φάγετεν κι ήπγιετεν στη λοκάντα μου, που για σας ήσβυσα, διαβόντρου γυιοί; |
| ΑΝΑΤ. | Χιτς ποτές άντρωπος στη χάψι μέσα πλερώνει; ταμάμ πραματευτή...· Χαρατζή μπιλέμ στη χάψι χαράτσι ντε υρεύει. |
| ΞΕΝ. | Κι εν τόχετε στο νου σας να με πλερώστενε μαθές; να μου φάτε θέτενε κι εσείς το βιος μου, διαβόντρου κουλούκια; |
| ΑΝΑΤ. | Έι...· τα πλερώσουμε αγάλια αγάλια...· τώρα ούλοι χάψι είμαστε, κι εσύ μπιλέμ χάψι είσαι...· ιστέκα ν' α βγούμε όξου, κι ύστερα πλερώνουμε...· τι φοβάσαι; ντε τα φύγουμε για. |
| ΞΕΝ. | Ας λογαριαστούμενε δα, κι ύστερις πλερώνετεν πλια. |
| ΑΝΑΤ. | Βγάλε τεφτέρι σου να δγιούμε· πόσα χρουστούμε; |
| ΞΕΝ. | Εν τα πέρασα στο τεφτέρι, μα τα θυμούμ' απ' όξω. |
| ΑΝΑΤ. | Και ντεν έγραψες τεφτέρι σου; |
| ΞΕΝ. | Όσκε...· εν πρόφταξα...· στη λίσταν τα πέρασα μοναχά. |
| ΠΕΛ. | (Καθ' εαυτόν). Τι ξέρεις τώρα πόσα θα μας πάρη! πόσα θα βάνη παραπανισμένα· τρεις στο ξύδι, τρεις στο λάδι, κι έξη στο ξυδόλαδο, έντερα, πατσά, σιμίτια, έξοδα των εξόδων, κι άλλα, κι άλλα, ό,τι του βαστάξη πγια η ψυχούλα του... (προς τον Ξενοδόχον). Και πόσα σου χρουστούμε; |
| ΞΕΝ. | (Λογαριάζει ολίγον με εν κάρβουνον) Εννιακόσια ενενήντα εννιά γρόσια και τριάντα εννιά παράδες, κι ένα άσπρον...· μα τ' άσπρο ας τ' αφήσουμεν πλια, γιατ' είναι μικρό πράμα. |
| ΑΝΑΤ. | Βάι, βάι βάι!!! Ντε λες χίλια; ντυο άσπρα τέλει ακόμα να γενούνε χίλια. |
| ΠΕΛ. | Και πού στο διάτανο τα ξοδέψαμε τόσα το μαγκούφι; |
| ΞΕΝ. | Κι εν είναι πάσα ένα με το λογαριασμό τους; σταθήτεν...· όφκολος είν' ο λογαριασμός...· πόσοι ήσαστεν;... |
| ΠΕΛ. | Πέντε. |
| ΞΕΝ. | Εννιά. |
| ΑΝΑΤ. | Εφτά, άνταμ...· νά, μέτρα...· Λογιώτατο, ένα... Μωραΐτη ντυο...· Κυπριώτη, τρία...· Χιώτη τέσσερα...· Αρβανίτη, πέντε...· Κηρτικό, έξη...· εγώ, εφτά...· |
| ΞΕΝ. | Αμ' ο Λογιώτατος; |
| ΑΝΑΤ. | Πρώτα πρώτα εκείνο είπα, άνταμ! |
| ΞΕΝ. | Αμ' ο Κυπριώτης; |
| ΑΝΑΤ. | Κι' εκείνο είπα. |
| ΞΕΝ. | Εν τους μετρήσετεν καλά. |
| ΑΝΑΤ. | Εσύ μέτρησε, να ντγιούμε |
| ΞΕΝ. | Μέτρα... Η αφεντιά σας; |
| ΑΝΑΤ. | Ένα. |
| ΞΕΝ. | Ο Κυπριώτης; |
| ΑΝΑΤ. | Ντυο. |
| ΞΕΝ. | Ο Κρητικός; |
| ΑΝΑΤ. | Τρία. |
| ΞΕΝ. | Εσείς; |
| ΑΝΑΤ. | Τέσσερα. |
| ΞΕΝ. | Ο Μωραΐτης; |
| ΑΝΑΤ. | Πέντε. |
| ΞΕΝ. | Ο Λογιώτατος; |
| ΑΝΑΤ. | Έξη. (καθ' εαυτόν) Άλλα αλέμ, εγώ γιαγνήσι μέτρησα. |
| ΞΕΝ. | Ο Χιώτης; |
| ΑΝΑΤ. | Εφτά. |
| ΞΕΝ. | Ο Αρβανίτης; |
| ΑΝΑΤ. | Οχτώ. |
| ΞΕΝ. | Κι ο μισέ Μπουρλής; |
| ΑΝΑΤ. | Εννιά... Τζάνουμ, εγώ γιατί μέτρησα εφτά για; |
| ΞΕΝ. | Εν είν' τώρη εννιά; Σταθήτεν τώρη, κι ύστερις πάλε τους μετρούμεν... Ας κάμουμεν τώρη το λογαριασμό. |
| ΑΝΑΤ. | Λογάργιαστο να ντγιούμε. |
| ΞΕΝ. | Εννιά πορτσιόνες σούπα, από 48 παράδες, γρόσια 48 και 8 παράδες. |
| ΑΝΑΤ. | Εγώ κολοκύτι τσορμπά ντεν έφαγα...· βγάλε ένα όξου... Ιστέκα· τι τα πη πορτσιόνι; |
| ΞΕΝ. | Μερτικό. |
| ΑΝΑΤ. | Τώρα κατάλαβα... λέγε παρακάτου. |
| ΞΕΝ. | Εννιά πορτσιόνες βραστό. |
| ΑΝΑΤ. | Κι απέ τούτο ντεν έφαγα... · βγάλε όξου ένα. |
| ΞΕΝ. | Αφήτεν τώρη να τα λογαργιάσουμε εννιά εννιά κι ύστερα τα ξεπέφτουμε. (λογαριάζει). |
| Εννιά βραστά, από 56 παράδες, 56 γρόσια και 2 | |
| παράδες. | |
| ΑΝΑΤ. | Τι λες, άνταμ; ντεν κάμει τόσα. |
|
ΞΕΝ. |
Ύστερις, ύστερις βρίσκουμεν το φάλος. (λογαριάζει με ταχύτητα). Εννιά ψητά, γρόσια.....................75 και 9 παράδες. Κιοφτέδες....................................78 και 5 παράδες. Ντολμάδες...................................83 Μακαρόνια..................................25 |
| ΑΝΑΤ. | Λογιώτατο έφαγε μακαρόνια· άλλο κανένα ντεν έφαγε. |
|
ΞΕΝ. |
Σωπάτεν, μη με φαλάρετεν. Σαλάτα, γρόσια...........................20 Ξυδόλαδο στη σαλάτα..................3 7 Αυγά............................................13 2 Μπουρέκι....................................45 Καταΐφι.......................................52 Ζάχαρη, κανέλλα κτλ..................20 Το πρετζέσι τ' Αρβανίτη, γρόσια 67. |
| ΑΝΑΤ. | Τι λες, άνταμ; |
|
ΞΕΝ. |
Κι α θεν' τ' όφκιανα κατά πώς τ' όθελεν, εν εσώνανε κι άλλα τόσα. Φρούτα........................................95 Του Λογιώτατου το πλακούτα.....27 |
| ΛΟΓ. | Πολλού λέγεις...· ου γαρ εγευσάμην τοσούτου. |
| ΞΕΝ. | Εν ηξέρω αν ήφαγες πολύ ή λίγο, στη λίσταν τόσον είν' περασμένο. |
| ΛΟΓ. | Υπερηρίθμηκας παραλογισάμενος. |
|
ΞΕΝ. |
Εν τα καταλαβαίνω τα λιανικά...Σας τ' όπα· τόσο είναι...· ε θε πολλά λόγια...· τα πολλά λόγια είναι φτώχια. (λογαριάζει). Κρασί, γρόσια...........................183 27 παράδες. |
| ΑΝΑΤ. | Ιστέκα... Ήπγιαμε εμείς τόσο κρασί για; |
| ΞΕΝ. | Κι εν ήπγιετεν διαβόντρου γυοί και μεθύσετεν, κι ηκάματεν τόσα κουζουλλάν πράματα, κι ησβύσετεν κι εμένα τον κακόσορτο; |
| ΑΝΑΤ. | (Καθ' εαυτόν) Άμμα καλούπι· α!!! (προς τον Ξενοδόχον) Λέγε ακόμα να δγιούμε· είναι κι άλλα; |
| ΞΕΝ. | Τον παστρουμά σας, να σας χαρώ. |
| ΑΝΑΤ. | Πόσα είναι; |
| ΞΕΝ. | Εκατόν οχτώ γρόσια. |
| ΑΝΑΤ. | Γιατί; τι έβανες μέσα, και πήγανε τόσα; |
| ΞΕΝ. | Παστρουμά. |
| ΑΝΑΤ. | Έι. |
| ΞΕΝ. | Αυγά. |
| ΑΝΑΤ. | Έι |
| ΞΕΝ. | Βούτουρο, κρομύδια. |
| ΑΝΑΤ. | Έι. |
| ΞΕΝ. | Κανέλλες, πιπέργια, γαρούφαλα, μοσκοκάρυδα, κι άλλα λογιών τω λογιώ μυρωδικά. |
| ΑΝΑΤ. | Και τι τα ήτελε τόσα μπαχάργια. |
| ΞΕΝ. | Καλέ διαβόντρου γυιέ, όντας μύριζεν, κι ήλεγες ωχ ωχ ωχ, ήταν καλά, και τώρη ε θες να πλερώσης; |
| ΑΝΑΤ. | Τα πλερώσω· άμμα να ξέρω πού πάησε τόσος παράς. |
| ΞΕΝ. | Τ' αυγά ήτανε αφ' τις Χίντγιες, το βούτουρο αφ' την Αμέρικα, ο παστρουμάς αφ' την Περσία, και τα μυρωδικά αφ' το Αμστρεδάμ. |
| ΑΝΑΤ. | Τώρα κατάλαβα... Έι ύστερα; |
| ΞΕΝ. | Αυτά, να σας χαρώ, κι ωχ αμάν αμάν. |
| ΑΝΑΤ. | Εμείς καταλάβαμε π' ούναι καλούπι· αμμά τι τα κάμουμε;... πάησε πγια... Κάμε σούμα τώρα. |
| ΞΕΝ. | (σανμάρεί) Γρόσια 999 και 39 παράδες. |
| ΑΝΑΤ. | Αμέ τ' άσπρο; |
| ΞΕΝ. | Τ' άσπρο ήτανε απέ μιαν πρέζα πιπέρι π' ούβαλεν ο Λογιώτατος στη μύτη του κι ηφτερνίστηκεν. |
| ΛΟΓ. | Άπαγε... · ουκ αισχύνει ψευδόμενος; |
| ΞΕΝ. | Κι εν το βάλλετεν στη μύτη σας; κι ίντ' άτανε που βάλλετε μαθές και φτερνιζούσαστε μιαν ώρα;... (προς τους άλλους) Πλερώστε με τώρη. |
| ΑΝΑΤ. | Τώρα είμαστε χάψι· σαν έβγουμε όξου, τότες πλερώνουμε... Ν' άρτη κι Αρβανίτη, να ντώση μερτικό του κι εκείνο. |
| ΞΕΝ. | Υπογράφτεν άματις το λογαριασμό. |
| ΑΝΑΤ. | Ό,τι γράψη κανείς μέσα στη χάψι ντεν πγιάνεται. |
| ΞΕΝ. | Φτάνει να τα θυμούστενε. |