(Ο Αστυνόμος εξετάζει τον Κύπριον)
Αστυνόμος, Κύπριος και στρατιώται
| ΑΣΤ. | (Προς τους στρατιώτας) Φέρτε μου, μουρέ, εκειόν τον άλλονε. |
| ΣΤΡ. | (Φέρουν τον Κύπριον) |
| ΑΣΤ. | Τ' όνομα σου; |
| ΚΥΠΡ. | Σολομώς. |
| ΑΣΤ. | Άλλος διάολλος ετούτος... (Προς τον Κύπριον) Μπα κι είσαι στοκοφίσι; κι απέ πού είσαι; |
| ΚΥΠΡ. | Απέ την Τζύπρον είμαι. |
| ΑΣΤ. | Και πες μου δα εσύ, πώς εγίνηκε ο λαβωμός του Κρητικού; |
| ΚΥΠΡ. | Οι Κρητιτζοί μιλλούσιν τα λωά τα λόια τους και την αχελομαλλούσα, λέσιν τη νύφη, το λαμπρόν, λέσιν το φωτιά, τον άππαρο, λέσιν τον χτήμα, και τες κουδέλλες, λέσιν τες κουράδια... Κι είπεν του ο Κρητικός τ' Αρβανίτην, π' ούφαες τα κουράδια, τις κουδέλλες, τ' αρνιάν που λέσιν στον τόπο μας· κι Αρβανίτης είπεν του, να τα φάης εσύ, και πήκασιν καλαππαλλίκιν...· κι Αρβανίτης έρριξεν το πιστόλλιν του, και χτύππησεν το Κρητικόν στο χέριν του, και γίνηκεν πανναήριν... Είπα τους να τον γιατρέψψω εώ, κι ήψα λαμπρόν στη φουκούν, για να κάμω άμπλαστρο ν' αλλείψω το γιαράν του... |
| ΑΣΤ. | (Τον αντικόπτει) Άλτρος κάβος κονταρέμος... Άλλα με λες και συ, ξαφνικό να σ' ούρτη, μπρε στοκοφίσι, σολομώ!... Και πού να καταλάβω τσι κορδέλλες, τα μπιλάστρα σου, το λαμπρό σου, και τσι λέξες σου ούλες, που μου σαλτάρησε το τσερβέλλο ούλο;... Ας είναι δα...· και τι τέχνη κάμεις; |
| ΚΥΠΡ. | Είμαι γιατρός, και διάζζω τη σολομονική. |
| ΑΣΤ. | Ω διάολλε!!! και ξέρεις, μουρέ στοκοφίσι, να κιαμάρης τσι διαόλλους; και δε σ' τ' αβερτήρανε οι διάολλοι το κάζο ετούτο πρι μου γένη; όρσε και συ πέντε φάσκελλα στη σολομονική σου μέσα, διαόλλου σολομώ... Λέγε μου τώρα γιαμά, μπα κι ήτανε κάζο πενσάτο; |
| ΚΥΠΡ. | Φράντζικα δεν καταλααίννω... · κι εσείς οι Φράντζοι, εκατάλλαες, είστεν λωοί αθρώποι, και λωά λέτεν τα κι εσείς τα λόια σας, και δε σας καταλααίννει κανείς. |
| ΑΣΤ. | Α ρέστο κι εσύ, διαόλλου στοκοψίσι, α ρέστο... (προς τους στρατιώτας) Πάρτε τόνε, μουρέ, κι αυτόνε το σολομώ, μαζί με τσι άλλους. |
| ΣΤΡ. | (Τον παίρνουν) |
| ΑΣΤ. | Μουρ' ακούτε γιαμά στη μπίστι σας όνομα;... σολομώ;... (απορεί) Ναι, μουρέ, να με σκοτώσουνε, πρώτη βολά τ' ακούγω...· αύριο θ' ακούσουμε και κανένα μπακαλάο ασολουταμέντε... Και δεν είναι μιράκολλο ν' ακούη κανείς τέτγοια ονόματα; |