Ο Αστυνόμος (καθ' εαυτόν)
| ΑΣΤ. | Τώρα γιαμά πρέπει να κάμω άττο σέργιο... Πρέπει να σιντζιλλάρω τη λοκάντα, να κλείσω και τσι πόρτες τση, ούλες...· επόι να στείλω και το λοκαντιέρη α ρέστο, και κειόνε το μπιρμπάντε, που τσι έδινε τέτγοι αθρώποι τόσο κρασί και τσι εμέθυσε, κι εκάμανε τέτγοιες συφορές... Κατόπι να στείλω να τσερκάρω και για το Λιάπη...· κι άμα ξέρω δα και πού στο διάολλο να τον εύρω;... Εδώ χρειάζεται μανιέρα, καπατσιτά, και σπιρτοσύνη...· κι αμά που δεν τόνε γρωνίζω μέσ' στσι διαόλλοι τσι 'Ελληνοι... · ε... · κουέστο ζε πολύ κακό... Μα τώρα πρέπει να φουγιάξω ούλοι τσι μπιστεμένοι μου στρατιώτες, το Διονύσιο, το Γεράσιμο, τον Τσαβατίνο και εκειόνε τον άλλονε το διάολλο, π' ούλο μου φεύγ' απ' τη μεμόρια. |