προηγούμενη περιεχόμενα επόμενη

ΠΡΑΞΙΣ ΠΡΩΤΗ

ΣΚΗΝΗ Α'

(Ξενοδοχείον όπου εισέρχονται οι εν τη σκηνή)

Ανατολίτης, Ξενοδόχος

ΑΝΑΤ. (Καθ' εαυτόν) Λοκάντα, λοκάντα λέανε, άκουγα, άμμα τι πράμα είναι ντεν ήξερα...· πρώτη βολά γλέπω·.. Εντώ πέρα ούλα αλά φράγκα είναι ψιλολογιά κομμέ­να...· υ...!! σουφράδες, τσανάκια, τσομπλέκια, ποτήργια! ούλα σειρά σειρά είναι ντουζντισμένα... Άμμα φαγιά, τίποτα...· τσιμπούκια, όχι...· καφέ, μαφέ, όχι...· γιατάκι, τίποτα...· μαξιλάρια φιλάν φαλάν, ντεν έχει...· αμέ σα μετύση κανένας πού τα ιξαπλωτή για;... Αιντε μπακαλούμ...· τώρα πγια μπήκα που μπήκα...· αρτίκ ντροπής είναι να γυρίσω πίσου...· γένηκε το γένηκε... Κανένα ντε γλέπω...· ποιόνα να φωνάξω για; (φωνάζει)· Ει... Λοκάντατζη!!... ε Λοκάντατζη... Έι ύστερα; κανένας ντέν ακούγει... ν' άμπη και κανένας να ικλέψη ούλα αυτά, κανένας ντε γλέπει... (φωνάζει) Έι Λοκάντατζη...· λαιμός μου ιξεσκίστηκε άνταμ!
ΞΕΝ. Καλέ σεις! ποιος μιλλά μέσα; εν ακούτενε; Ίντα θέτενε να σας χαρώ;
ΑΝΑΤ. Άνταμ! Τρεις ώρες είναι· φωνάζω, φωνάζω, κανένας ντεν ακούγει...
ΞΕΝ. Κι ίντα θέτενε;
ΑΝΑΤ. Εντώ πέρα τί είναι;
ΞΕΝ. Λοκάντα.
ΑΝΑΤ. Έι! εντώ πέρα απ' ούλα είναι, αμμά φαγιά ντε γλέπω· τι τρώνε εντώ για;
ΞΕΝ. Είστεν κι άλλη βολά φερμένος άματις σε λοκάντα;
ΑΝΑΤ. Όχι.
ΞΕΝ. Δίκι' όχετεν άματις... κι ε γλέπετεν τη λίστα;
ΑΝΑΤ. Τι τα πη λίστα;
ΞΕΝ. (τω δίδει τον κατάλογον των φαγητών) Ορίστε, εδώ 'ναι γραμμένα τα φαγιά π' ούχουμεν.
ΑΝΑΤ. Αυτά είναι γραμμένα φιράγκικα.... εγώ ντεν μπορώ να ντιαβάσω.
ΞΕΝ. Ρωμαίικα 'ναι γραμμένα, μόν' εσείς εν τα βγάνετε· θέτενε να σας τα διαβάσω;
ΑΝΑΤ. Ναι, τζάνουμ· ντιάβαστο ν' ακούσω.
ΞΕΝ. (αναγινώσκει) Σούπα από κολοκύθια.
ΑΝΑΤ. Βάι, βάι, βάι...· χιτς ποτές κολοκύτια τσορμπά γένεται;
ΞΕΝ. Βραστό βουδινό.
ΑΝΑΤ. Εγώ άρρωστο ντεν είμαι· ντε τέλω.
ΞΕΝ. Εντράδα, κιοφτέδες, γιουβαρλάκια, ντολμάδες, για­χνί, μακαρόνια, ατζέμ πιλάφι.
ΑΝΑΤ. Α, ιστέ τούτα είναι καλό φαΐ· κατάλαβα αρτίκ, κατά­λαβα... φτάνει σε πγια... Ό,τι υρέψει κανένας, τόνε φέρνεις;
ΞΕΝ. Και του πουλιού το γάλας να γυρέψη φέρνω το.
ΑΝΑΤ. Άφεριμ, άφεριμ· κι εγώ ετούτο τελώ..· τζάνουμ, όνομά σου πώς το λένε;
ΞΕΝ. Μπαστιάς δούλος σας.
ΑΝΑΤ. Να ζήσης, τζάνουμ, μισέ Μπαστιά· παστουρμά καϊσερλίτικο έχεις;
ΞΕΝ. Έχω να σας χαρώ, κι αφ' το φίνο...
ΑΝΑΤ. Εμένα φκιάσε με παστουρμά με τ' αυγά· κρομύδι μπόλικο, βούτουρο μπόλικο, πιπέρι μιπέρι, εσύ ξέρεις πγια, καρντιά μου εκείνο ύρεψε ζέρεμ.
ΞΕΝ. 'Ενοια σας, να σας χαρώ, και σας το φτιάνω κατά πώς το θέτενε, και καλύτερα... Καθήστεν τώρη.