| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Τὰν πινυτὰν
Ἑλέναν Πάρις ἥρπασε βωκόλος ἄλλος. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Μᾶλλον
ἑλοῖσ᾽ Ἑλένα τὸν βωκόλον ἐστὶ φιλεῦσα. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Μὴ καυχῶ,
σατυρίσκε· κενὸν τὸ φίλαμα λέγουσιν. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Ἔστι
καὶ ἐν κενεοῖσι φιλάμασιν ἁδέα τέρψις. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| 5 |
Τὸ στόμα
μευ πλύνω, καὶ ἀποπτύω τὸ φίλαμα. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Πλύνεις
χείλεα σεῖο; Δίδου πάλιν ὄφρα φιλάσω. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Καλόν
σοι δαμάλας φιλέειν, οὐκ ἄζυγα κώραν. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Μὴ καυχῶ·
τάχα γάρ σε παρέρχεται, ὡς ὄναρ, ἥβη. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Ἁ σταφυλὶς
σταφίς ἐστι, καὶ οὐ ῥόδον αὖον ὀλεῖται. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| 10 |
Δεῦρ᾽
ὑπὸ τὰς κοτίνους, ἵνα σοί τινα μῦθον
ἐνίψω. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Οὐκ ἐθέλω·
καὶ πρίν με παρήπαφες ἁδέϊ μύθῳ. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Δεῦρ᾽
ὑπὸ τὰς πτελέας, ἵν᾽ ἐμᾶς σύριγγος
ἀκούσῃς. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Τὴν σαυτοῦ
φρένα τέρπ᾽· ὀξύθροον οὐδὲν ἀρέσκει. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Φεῦ, φεῦ,
τᾶς Παφίας χόλου ἅζεο καὶ σύγε κώρα. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| 15 |
Χαιρέτω
ἁ Παφία· μόνον ἵλαος Ἄρτεμις εἴη. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Μὴ λέγε,
μὴ βάλλῃ σε καὶ ἐς λίνον ἄκριτον ἔνθῃς. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| 17 |
Βαλλέτω
ὡς ἐθέλει· πάλιν Ἄρτεμις ἄμμιν ἀρήγει. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| 19 |
Οὐ φεύγεις
τὸν Ἔρωτα, τὸν οὐ φύγε παρθένος ἄλλη. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Πολλοί
μ᾽ ἐμνώοντο, νόον δ᾽ ἐμὸν οὔτις ἔαδε |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Εἷς καὶ
ἐγὼ πολλῶν μνηστὴρ τεὸς ἐνθάδ᾽ ἱκάνω. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Καὶ τί,
φίλος, ῥέξαιμι; Γάμοι πλήθουσιν ἀνίας. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Οὐκ ὀδύνην,
οὐκ᾽ ἄλγος ἔχει γάμος, ἀλλὰ χορείην. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| 25 |
Ναὶ μάν
φασι γυναῖκας ἑοὺς τρομέειν παρακοίτας. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Μᾶλλον
ἀεὶ κρατέουσι· τίνα τρομέουσι γυναῖκες; |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Ὠδίνειν
τρομέω· χαλεπὸν βέλος Εἰλειθυίης. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Ἀλλὰ
τεὴ βασίλεια μογοστόκος Ἄρτεμίς ἐστιν. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Ἀλλὰ
τεκεῖν τρομέω, μὴ καὶ χρόα καλὸν ὀλέσσω. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| 30 |
Ἢν δὲ
τέκῃς φίλα τέκνα, νέον φάος ὄψεαι υἷας. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Καὶ τί
μοι ἕδνον ἄγεις γάμου ἄξιον, ἢν ἐπινεύσω; |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Πᾶσαν
τὰν ἀγέλαν, πάντ᾽ ἄλσεα καὶ νομὸν ἑξεῖς. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Ὄμνυε,
μὴ μετὰ λέκτρα, λιπὼν ἀέκουσαν, ἀπενθεῖν. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Οὐ μάν,
οὐ τὸν Πᾶνα, καὶ ἤν κ᾽ ἐθέλῃς με διῶξαι. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| 35 |
Τεύχεις
μοι θαλάμους, τεύχεις καὶ δῶμα καὶ αὐλάς; |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Τεύχω
σοι θαλάμους, τὰ δὲ πώεα καλὰ νομεύω. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Πατρὶ
δὲ γηραλέῳ τίνα κεν τίνα μῦθον ἐνίψω; |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Αἰνήσει
σέο λέκτρον, ἐπὴν ἐμὸν οὔνομ᾽ ἀκούσῃ. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Οὔνομα
σὸν λέγε τῆνο· καὶ οὔνομα πολλάκι τέρπει. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| 40 |
Δάφνις
ἐγώ, Λυκίδας δὲ πατήρ, μάτηρ δὲ Νομαία |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Ἐξ εὐηγενέων·
ἀλλ᾽ οὐ σέθεν εἰμι χερείων. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Οἶδ᾽·
ἄκρα τιμήεσσα· πατὴρ δέ τοί ἐστι Μενάλκας. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Δεῖξον
ἐμοὶ σέθεν ἄλσος, ὅπῃ σέθεν ἵσταται
αὖλις. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Δεῦρ᾽
ἴδε, πῶς ἀνθεῦσιν ἐμαὶ ῥαδιναὶ κυπάρισσοι. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| 45 |
Αἶγες
ἐμαί, βόσκεσθε· τὰ βωκόλω ἔργα νοήσω. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Ταῦροι,
καλὰ νέμεσθ᾽, ἵνα παρθένῳ ἄλσεα δείξω. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Τι ῥέξεις,
σατυρίσκε; Τί δ᾽ ἔνδοθεν ἄψαρ μαζῶν; |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Μᾶλα
τεὰ πράτιστα τάδε χνοάοντα διδάξω. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Ναρκῶ,
ναὶ τὸν Πᾶνα. Τεὴν πάλιν ἔξελε χεῖρα. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| 50 |
Θάρσει,
κῶρα φίλα Τί μοι ἔτρεμες; Ὡς μάλα δειλά. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Βάλλεις
εἰς ἀμάραν με, καὶ ἕματα καλὰ μιαίνεις |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Ἀλλ᾽
ὑπὸ σοὺς πέπλους ἁπαλὸν νάκος ἠνίδε
βάλλω. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Φεῦ, φεῦ,
καὶ τὰν μίτραν ἀπέσχισας· ἐς τί δ᾽
ἔλυσας |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Τᾷ Παφίᾳ
πράτιστον ἐγὼ τόδε δῶρον ὀπάζω. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| 55 |
Μίμνε,
τάλαν· τάχα τίς τοι ἐπέρχεται· ἦχον
ἀκούω |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Ἀλλήλαις
λαλέουσι τὸν γάμον αἱ κυπάρισσοι. |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Τὠμπέχονον
ποίησας ἐμοὶ ῥάκος· εἰμὶ δὲ γυμνά. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Ἄλλην
ἀμπεχόνην τῆς σῆς τοι μείζονα δωσῶ |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Φῄς μοι
πάντα δόμεν· τάχα δ᾽ ὕστερον οὐδ᾽ ἅλα
δοίης. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| 60 |
Αἴθ᾽
αὐτὰν δυνάμαν καὶ τὰν ψυχὰν ἐπιβάλλειν |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Ἄρτεμι,
μὴ νεμέσα· σὴ ἐρημιὰς οὐκέτι πιστή. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Ῥεξῶ
πόρτιν Ἔρωτι, καὶ αὐτᾷ βῶν Ἀφροδίτᾳ |
| |
ΚΟΡΗ
|
| |
Παρθένος
ἔνθα βέβηκα· γυνὴ δ᾽ εἰς οἶκον ἀφέρψω. |
| |
ΔΑΦΝΙΣ
|
| |
Ἀλλὰ
γυνὴ μήτηρ, τεκέων τροφός, οὐκέτι κώρα. |
| 65 |
Ὥς οἱ
μέν, χλοεροῖσιν ἰαινόμενοι μελέεσσιν |
| |
ἀλλήλοις
ψιθύριζον· ἀνίστατο φώριος εὐνή. |
| |
Χἠ μὲν
ἀνεγρομένη γε διέστιχε μᾶλα νομεύειν, |
| |
ὄμμασιν
αἰδομένη, κραδίη δέ οἱ ἔνδον ἰάνθη, |
| |
ὃς δ᾽
ἐπὶ ταυρείας ἀγέλας, κεχαρημένος εὐνᾶς. |